پژوهشی در مورد واژگان مترادف و مشابه قرآنی و کاربرد آن در علم تفسیر است. در این اثر سعی شده است با استناد به دیدگاه‌های صاحب‌نظران عرصه لغت‌شناسی و تفسیر قرآن، به اثبات این نظریه پرداخته شود که میان واژگان به ظاهر متشابه قرآنی، ترادفی وجود ندارد و هر واژه و لغت مشابه، با توجه به جایگاه آن در آیه معنای خاص خودش را دارد و مفهوم دیگری را می‌رساند. نویسنده برای اثبات این موضوع، ضمن بررسی معنای ترادف در لغت و اصطلاح زبان‌شناسان، به بیان دیدگاه‌های مخالف و موافق وجود الفاظ مترادف در قرآن کریم پرداخته و ادله آنان را در این زمینه با هم مقایسه نموده است. وی آنگاه به انواع ترادف از لحاظ نوع لفظ اشاره نموده و دیدگاه مفسران قرآن را در مورد مفهوم ترادف در قرآن در واژگان معرفتی، اعتقادی، اخلاقی، اسماء و صفات الهی و سایر اقسام لفظ منعکس کرده و نمونه‌هایی از اختلاف ظریف معنی در الفاظ مترادف را در قرآن بررسی نموده است. وی در این زمینه به بررسی معانی الفاظی چون: ایمان و اسلام، بقاء و خلود، بغی و ظلم، حکم و قضاء، حمد و شکر، اختیار و اراده، تدبر و تفکر، دین و شریعت، ارشاد و هدایت، ریب و شک، ستر و صفح، شرک و کفر، شعور و علم، عقل و لبّ، علم و معرفت، علم و فهم، فؤاد و صدر، علم و فقه، قضا و قدر، اجر و ثواب، احسان و فضل و برخی دیگر از الفاظ که به ظاهر مترادف به نظر می‌رسند، پرداخته و تفاوت‌های ظریف بین آن‌ها را بیان کرده است.
زبان
فارسی
وزن
948
کد دیوی
297.153
مکان انتشار
قم - قم
تعداد صفحه
632
زمان انتشار
1393
شابک
9786001951466
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0