در دیدگاه واژه شناسان «عترت» یک لفظ مشترک است و به معانی متعدد به کار برده شده است. برخی از معانی آن عبارت‌اند از: «نزدیک‌ترین فرد به شخص»؛ «فرزندان فرد»؛ «خویشاوندان قریب و بعید کسی»؛ و «فرزندان ذکور کسی». «ابن‌منظور» عترت را همان اهل‌بیت (ع) قرار داده است و حدیث ثقلین را دلیل بر مدعای خود آورده است که رسول خدا (ص) فرمود: «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی». و گفته: «فجعل العتره اهل‌البیت». بنابراین، عترت و اهل‌بیت (ع) از لحاظ مصداق مترادف یکدیگر خواهند بود و در حدیث ثقلین اهل‌بیت برای عترت عطف بیان یا بدل خواهد شد. از یک لحاظ عترت اجمال است و اهل‌بیت تفصیل آن اجمال است و اهل‌بیت (ع) نیز همان است که در آیه تطهیر بیان شده است. در این کتاب جایگاه عترت در قرآن بررسی می‌شود.
زبان
فارسی
وزن
126
کد دیوی
297.159
مکان انتشار
تهران - تهران
تعداد صفحه
84
زمان انتشار
1399
شابک
9786009173372
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0