موضوع کتاب حاضر، شعر زنان ایرانی است. کتاب دو بخش کلی را دربرمی‌گیرد. در بخش نخست سیر تکوینی شعر زنان در بستر فراز و نشیب و تحولات سیاسی ـ اجتماعی و هنری دنبال می‌شود. پس از معرفی مختصری از نخستین شاعران زن ایرانی هم‌چون رابعه بنت کعب قزداری (معاصر رودکی)، مهستی گنجه‌ای (هم عصر سلجوقیان)، جهان ملک‌خاتون (سده‌ی هشتم هجری) به حضور زنان شاعر در عصر قاجار و پس از مشروطه اشاره می‌شود. از شاعره‌های این عصر می‌توان به جنت، مهرتاج رخشان، بدری تندری، مستوره کردستانی، طاهره قره‌العین، شمس کسمایی و... اشاره کرد. در این بخش تاثیر فضای جامعه پس از انقلاب مشروطه و مباحث مربوط به تجدد به ویژه در عرصه‌ی شعر بررسی می‌شود. نویسنده پیش از پرداختن به شعر زنان در دهه‌ی شصت و هفتاد، چند مقطع تاریخی را ملاک تقسیم‌بندی قرار می‌دهد. بر این اساس شعر زنان را در فاصله‌ی سال‌های 1332-1320، 1350-1332 و 1357-1350 بررسی می‌کند. نویسنده یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی شعر در دهه‌ی شصت و هفتاد را آرمانگرایی می‌داند. وی برای درک سازوکارها و رویکردهای زبانی و مفهومی شعر زنان در عصر حاضر، شعر شاعران زن را با عناوینی چون شاعران متعارف‌نویس، غیر متعارف‌نویسان (شعر اقناعی)، شاعران متعارف ـ غیر متعارف‌نویس و شاعران نامتعارف‌نویس (شعر استفهامی) تقسیم‌بندی می‌کند. بخش دوم کتاب نیز به نمونه‌ی آثار شاعران زن ایران اختصاص دارد.
وزن
792
تعداد صفحات
528
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1386
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0