تا انسان خدا را نشناسد به هر مرتبه‌ای از علم و ادراک هم برسد، شناخت او نسبت به هستی و آفرینش و خداوند کامل نمی‌شود و هرچند علم و ادراکات بیش‌تر باشد مانند درخت بی‌حاصل، میوه‌ای نخواهد داد. انسان از راه‌های مختلف می‌تواند به خداشناسی برسد. البته این شناخت، نسبی است و هرگز هیچ‌کس نمی‌تواند به طور کامل، ذات متعالی پروردگار را بشناسد. راه‌هایی که می‌توان با خداوند ارتباط برقرار کرد، عبارت‌اند از: راه دل (عشق)؛ راه حس و علم و اندیشیدن در طبیعت؛ و راه عقل و فلسفه. ساده‌ترین این راه‌ها، راه دل یا فطرت است که از آن می‌توان با نام "عشق" نیز یاد کرد. عشق و ایمان به منزلۀ یک مبدا غیبی و الهی در درون انسان وجود دارد و با تکیه و استفاده از این گنجینه می‌توان سریع‌تر از سایر موارد به خداشناسی رسید. نوشته حاضر به مباحثی تربیتی و مذهبی چون خودشناسی، خداشناسی، شکرگذاری از خداوند، عدم دل‌بستگی به دنیا، نقش دعا و عبادت در زندگی و... می‌پردازد.
وزن
312
تعداد صفحات
208
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1387
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0