دشت سوزان

توضیحات محصول

این مجموعه، دربردارنده‌ی پانزده داستان کوتاه است. برخی از داستان‌ها کم و بیش ساده‌اند و ترتیب و تسلسل رویدادها در آن‌ها حفظ شده است، پاره‌ای دیگر دیدگاه‌های دیگرگونی درباره‌ی زمان دارند و جابه‌جایی و در هم آمیختگی زمانی در آن‌ها یافت می‌شود. موضوعات عمده‌ی داستان‌ها: انتقام و مرگ، میل به زندگی و مبارزه برای آن است. طنزی سیاه و مرگبار در همه‌ی داستان‌های مجموعه جاری است. این طنز بیش از هر داستان دیگر در "آناکلتومورونس" دیده می‌شود که داستانی با کنایه‌های ناتورالیستی است: توصیف جنین، سبیل پانچا، استفراغ، و عرق جاری زن‌ها. اما در این داستان غریب، تسلط سحرآمیز قدیسی دروغین بر ده عجوزه‌ی میانه سال، رنج و تیره‌بختی شخصیت‌ها گهگاه لحن طنزآمیز تند و غالب را می‌زداید. در "دشت سوزان" ـ قصه‌ای کلاسیک از زنا که در آن احساس غالب، نه عشق یا آرزو، که پشیمانی است ـ در آغاز داستان، پایان آن گفته می‌شود. اما تعلیق و بی‌تکلیفی نه تنها در نتیجه‌ی به‌کارگرفتن این فن تباه نمی‌شود، بلکه با پرداخت دراماتیک فزونی می‌یابد. هم‌چنین ترتیب و تسلسل رویدادها به گرایی در هم شکسته می‌شود، و زمان از حرکت بازمی‌ایستد. چند داستان نیز کم و بیش حکایت به شمار می‌آیند، مثل "شبی که تنهایش گذاشتند"، که در آن "فلیثیانو در پی چاره‌جویی است تا مثل دو عموی بخت برگشته‌اش به دار آویخته نشود. نگارنده این قصه را با تمام توان دراماتیک آن باز می‌کند، شاخ و برگ اضافی را می‌زند، اما جزئیات و جمله‌هایی را که داستان را غنا می‌بخشد، تکرار می‌کند.