بررسی نقش تاریخی و دینی عتبات عالیات در ایجاد پیوند بین ایران و دولت عثمانی در زمان حکومت عبدالحمید دوم است. در این نوشتار با توجه به نقش اتصال دهنده عتبات عالیات در عراق بین ایران و امپراتوری عثمانی از قرن شانزدهم تا قرن نوزدهم میلادی، به بحث در مورد سیاست‌های دولتی اعمال شده توسط حکومت‌های شیعی ایران در این دوره و استفاده نمودن آنان از ظرفیت‌های دینی و مذهبی مقوله زیارت برای ایجاد روابط بین ایران و حکومت عثمانی پرداخته شده و تحقیقی تاریخی در مورد فراز و نشیب‌های مربوط به آن ارایه شده است. از دیدگاه نویسنده وجود اماکن مقدس و زیارتی در عراق موجب شده بود که دولت و مردم ایران همواره به این کشور که در دوره یاد شده تحت نفوذ و سیطره امپراتوری عثمانی قرار داشت، توجه خاصی بنمایند که این موضوع باعث شده بود که بین ایران و دولت عثمانی روابط مستحکمی ایجاد شود که البته این روابط بر اثر بی تدبیری برخی از حاکمان شیعی در ایران و تحت تأثیر انگیزه‌های دینی و مذهبی ضعیف شد. وی در همین راستا به نقش تشیع عراق در ایجاد رابطه بین ایران و حکومت عثمانی اشاره نموده و مسایل اجتماعی ایرانیان در عتبات عالیات و مسایل حقوقی آنان در شهرهای مقدس عراق حول محور زیارت را بررسی نموده است.
زبان
فارسی
وزن
531
کد دیوی
297.5309567
مکان انتشار
مشهد - خراسان رضوی
تعداد صفحه
354
زمان انتشار
1394
شابک
9789649719740
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0