نام بهار، محمدتقی بود. او در سال 1266 هجری شمسی در مشهد متولد شد، در هفتسالگی شروع به شعر گفتن کرد و در هجدهسالگی لقب ملکالشعرایی آستان قدس را از مظفرالدین شاه گرفت. بهار، همزمان با انقلاب مشروطه به جمع آزادیخواهان پیوست و با اشعار خویش به مبارزه برای آزادی برخاست و به دلیل همین فعالیتهای سیاسی، بارها به زندان رفت. بهار روزنامهنگار، نویسنده، ادیب، سیاستمدار، آزادیخواه، پژوهشگر و یکی از برجستهترین شاعران فرهنگ و ادب فارسی بوده است، آثار و تالیفات او به دو دستهی منظوم و منثور تقسیم شده که از جملهی آنهاست: دیوان اشعار، ترجمهی منظوم کتاب "اندرزهای آذرپاد مارسپندان"، تصحیح تاریخ بلعمی، تدوین رسالهی در احوال مانی، رمان نیرنگ سیاه یا کنیزان سفید، شرح زندگی لنین و تاریخ تطور نظم فارسی که آخرین کتاب او محسوب میشود. بهار در سال 1330 شمسی در سن شصت و شش سالگی در اثر بیماری سل درگذشت و در شمیران به خاک سپرده شد. نگارندهی کتاب حاضر نیز موضوع کتاب را به زندگی ملکالشعرای بهار اختصاص داده و موضوعاتی چون: علم و دانش بهار، آثار و تالیفات بهار، فعالیتهای: سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ادبی بهار، شاعران همعصر بهار، تاثیر قرآن و حدیث در اشعار بهار و خانواده و خویشاوندان بهار را بررسی کرده است. همچنین در پایان، با آوردن برخی از اشعار او به بررسی ویژگیهای مهم شعری او پرداخته است.
وزن
264
تعداد صفحات
176
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1386
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0