منظور از نوگرایی یا مدرنیسم توجه به تاریخ و گذشته‌ی یک ملت و استفاده از آن‌ها برای ساخت آینده‌ی آن ملت و کشور است. به طور مثال می‌توان این سوال را مطرح کرد که چرا ایران و آسیای میانه که زمانی مظهر تمدن بوده‌اند دچار عقب‌افتادگی و انحطاط شده‌اند؟ در واقع می‌توان با مطالعه‌ی گذشته به پاسخ دست یافت و برای آینده کوشید. نگارنده در این کتاب افکار اصلاحی و نوگرایی اجتماعی تاجیکستان، ایران و افغانستان را بررسی کرده است. بر این اساس در بخش نخست تحول زمان جامعه‌ی سنتی و زمینه‌های پیدایش نوگرایی اجتماعی ایران و تاجیکستان را در نیمه‌ی اول قرن نوزدهم ارزیابی کرده است. وی در آغاز، سرزمین و مردم تاجیکستان، تاریخ سیاسی آنان قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و سرنوشت تاریخی آنان در عصر نوزدهم و اوایل قرن بیستم را بررسی کرده و سپس به جامعه‌ی ایرانی، ساختار سیاسی آن و نیز رابطه‌ی حاکمیت و مردم در دوره‌ی قاجار می‌پردازد. وی در ادامه به ظهور و تشکیل افکار اصلاحی، روشن‌گری اجتماعی در این دو کشور در دهه‌های 60-50 عصر نوزدهم اشاره می‌کند. در بخش بعدی کتاب رشد و تحول اصلاحی نوگرایی افکار اجتماعی این دو کشور، موضوعاتی چون اصلاحات یا رفورم، اصلاح‌طلبان داخل و بیرون از ایران چون امیرکبیر و سپهسالار، اندیشه‌ی مردم در عصر اصلاحات، و نفوذ بیگانگان در آن دوره، به بحث گذاشته شده است. نگارنده در بخش پایانی کتاب نیز افکار اصلاحی این دو کشور را در اواخر قرن نوزدهم بررسی و به جنبش اصلاحی در افغانستان و اصلاح‌طلبان افغانی، اشاره کرده است.
وزن
408
تعداد صفحات
272
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1386
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0