تسلط بر خویشتن یکی از اساسی‌ترین روش‌های تربیتی است. به این دلیل، ریاضت و مبارزه با نفس بدخواه برای رسیدن به تصفیه‌ی درون، یکی از آموزه‌های متعالی ادیان به شمار می‌رود. خودسازی از هدف‌های محوری پیامبران بوده است، چرا که شخصیت فردی و اجتماعی و سعادت و یا شقاوت دنیوی یا اخروی انسان به این موضوع وابسته است که چگونه خویشتن را بسازد. در قرآن کریم نیز آیه‌های اخلاقی به مراتب بیش‌تر از آیه‌های احکام است. داستان‌های قرآن نیز اغلب هدفی اخلاقی را دنبال می‌کنند. نویسنده در کتاب حاضر نخست خودسازی را تعریف کرده و آن را در مکتب‌ها و ادیان مختلف بررسی می‌کند و سپس برخی آثار و فایده‌های آن را بیان می‌دارد. از جمله: حرکت به سوی معرفت حق، آزادی معنوی، رسیدن به مدینه‌ی فاضله، تقویت اراده، سعادت‌مندی، و جلب برکت‌های الهی. وی در ادامه موضوع انسان‌شناسی، ضرورت و اهمیت آن، فطرت انسانی، و ویژگی‌های تربیت‌پذیری انسان را بررسی و سپس مبحث خداشناسی، انگیزه‌ها و ابعاد خداشناسی در خودسازی را مطرح می‌سازد. نویسنده در بخش‌های بعدی کتاب موضوع‌هایی از جمله ایمان، عمل شایسته، بستر خودسازی و مانع‌ها و آفت‌های خودسازی و اهمیت و نقش هریک برای خودسازی را بررسی می‌کند.
وزن
228
تعداد صفحات
152
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1386
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0