داستان حاضر یک اثر اتوبیوگرافیک است که نویسنده طی آن اوج و فروپاشی خانوادهی خود را به تصویری میکشد. وی همچنین از سرنوشت خود و هزاران انسان مانند خود که در چنبرهی استبداد و بیعدالتیها گرفتار بودهاند، سخن میگوید. گفتنی است گنجعلی صباحی به سال 1285 هجری شمسی در روستای میاب ـ بین مرند و علمدار در آذربایجان ـ متولد شد. پدرش از مجاهدان مشروطه بود که بعد از به توپ بسته شدن مجلس و رفتن ستارخان و مجاهدان تبریز به تهران، ناگزیر به آن سوی مرز مهاجرت کرد. صباحی در هفتسالگی به همراه مادر و مادربزرگش مجبور به ترک دیار و زادگاهش میشود و به نزد پدر میرود. او در آنجا وارد انستیتوی علوم انسانی در رشتهی زبان و ادبیات ترکی میشود که همین امر او را به ادبیات و نویسندگی علاقمند میکند. وی پس از اتمام تحصیلات در سپتامبر 1932 به مدیریت دبیرستان "مورول" منصوب میشود.علاقهای او به کارهای فرهنگی به خصوص تئاتر، او را هرچه بیشتر با ادبیات پیوند میزند. با آغاز جنگ جهانی دوم همهچیز به یکباره دگرگون میشود. تبعید و زندان، مسیر زندگی صباحی و خانوادهاش را دستخوش تحول میکند. در این زمان، حکومت شوروی به دستگیری دستهجمعی ایرانیان اقدام میکند. صباحی در این حین مدت 22 ماه را در زندان به سر میبرد و در اکتبر 1938 او و خانوادهاش را به سیبری تعبید میکنند. او پس از جنگ جهانی دوم در سال 1946 و در آستانهی چهلسالگی به وطن خود بازمیگردد. پس از آن نیز به فعالیت در مطبوعات و محافل ادبی رادیو مشغول شده و به دعوت دانشگاه تبریز، ریاست استادی دپارتمان ادبیات ترکی را برعهده میگیرد. به طوری که در مدتی کوتاه، شیوهی آموزشی جدیدی طراحی میکند. با هجوم ارتش شاهنشاهی در بیستم آذر 1325 به آذربایجان، او را به اتهام اخلالگری دستگیر کرده و به لرستان تبعید میکنند. او پس از رهایی از تبعید و ازسرگیری زندگی عادی پس از چندی با به ثمر نشستن انقلاب اسلامی مواجه میشود.
مترجم
پریسا برازنده
وزن
294
تعداد صفحات
196
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1386
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0