خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی، بزرگترین غزلسرای ایران و یکی از برجستهترین شاعران ایرانی در تمام ادوار تاریخ است. اشعار او که عمدتا شامل غزلیات و اندکی نیز مثنوی و رباعی است، در صدر ادبیات غنایی ایران جای میگیرد و همواره مورد توجه و شرح و تأویل بوده است. نظم کنونی دیوان حافظ، تنها بر اساس الفبای قافیههای پایانی در غزلهاست، و تا کنون کسی توفیق نیافته است که نظمی موضوعی و یا بر حسب تاریخ تقریبی این سرودهها (سرودههای ایام جوانی، کمال و پیری) بدانها ببخشد. محور اصلی در مضامین این غزلیات، عشق و مستی است، که به عقیده برخی، سراسر حکایت از عشق الهی و شرابی معنوی دارد و به پندار برخی دیگر، عمدتا حکایتگر نیازهای انسانی و نمایی از عشقهای زمینی و بادههای انگوری است. پژوهشگران معاصر بر آن هستند که عشق و مستی در دیوان حافظ، در برههای از روزگار و حیات او، میتواند آسمانی و گاه نیز زمینی بوده باشد. افزون بر اینکه در برخی موارد عشقهایی ادبی و خنثی نیز در دیوان حافظ میتوان یافت.
زبان
فارسی
وزن
645
کد دیوی
8fa1.32
مکان انتشار
تهران - تهران
تعداد صفحه
430
زمان انتشار
1390
شابک
9789645423191
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0