مصنفات: غیاث‌الدین منصور حسینی دشتکی شیرازی: کتاب اول تا کتاب دهم

توضیحات محصول

دوره‌ی زندگانی "غیاث الدین منصور دشتکی" از سال 866 تا 948، حدود 82 سال است. مدت تحصیل و طلبگی وی بیست سال اول بوده که در این دوران با "جلال الدین دوانی" مناظره داشته است. در دوره‌ی سلطنت شاه اسماعیل صفوی برای تعمیر رصدخانه‌ی مراغه دعوت شده و چند کتاب نیز به نام شاه اسماعیل نگاشته است. در عهد شاه طهماسب صفوی از 938-930 در دو نوبت برای پذیرش تصدی صدارت دعوت شد که اولین بار از این کار سرباز زد و برای بار دوم در سال‌های 938-937 به مقام صدارت روی آورد، اما صدرات را رها کرده و به مدرسه‌ی منصوریه رفت. وی طی دوران زندگانی خود، به مدت هفتاد سال هم ‌درس می‌داده و هم کتاب می‌نوشته است. پاره‌ای از نوشته‌های وی به صورت حاشیه بر کتاب‌های متداول ادبی، منطقی، کلامی، ریاضی، پزشکی و بعضی از کتب حکمت و تفسیر قرآن است. هم‌چنین چند اثر به صورت دانش‌نامه تالیف نموده که از آن جمله است. ریاض الرضوان در علوم عقلی، معالم الادب فی درایه لسان العرف در مباحث ادبی، وحجه الکلام لایضاح محجه الاسلام و مطلع العرفان در علوم قرآن، و جام جهان‌نما. بسیاری از نوشته‌های وی نامرتب است، برای نمونه می‌توان به حاشیه‌ی شفا، اشارات و حکمت العین و حاشیه‌های شرح تجرید، شرح شمسیه، شرح تهذیب، شرح مطالع الانوار و... اشاره نمود. نگارش و تالیف دانش‌نامه‌هایش نیز نیمه‌کاره مانده است. کتاب حاضر که به مناسبت برگزاری همایش بین‌المللی قرطبه و اصفهان (در مورخ 9-7 اردیبهشت 1381 در اصفهان) نگاشته شده، پس از شرح حال "میر غیاث الدین حسینی دشتکی شیرازی"، به تصحیح برخی از مصنفات وی (از کتاب اول تا کتاب دهم) اختصاص یافته که عبارت‌اند از: تجرید مسائل الحکمه، اصول العقاید، دلیل الهدی، مرآه الحقایق و مجلی الدقایق، الکمال فی صفات الله المتعال، حجه الکلام لایضاح محجه الاسلام فی المعاد، مقامات العارفین، معالم الادب فی درایه لسان العرب، الکلام فی تبیین کلام الله العلام، و مطلع العرفان فی تفسیر قرآن.