مسعود یزدی" در اواخر دهه‌ی بیست شمسی متولد شد. او یکی از نخستین کسانی بود که نظریه‌ی انتقادی و آثار آدورنو و مارکوزه و بنیامین را مطالعه کرده بود و شاید همین امر یکی از دلایل آشنایی به واقع گسترده‌ی او با شعر، ادبیات، موسیقی و هنرهای تجسمی در کنار فلسفه و علوم اجتماعی بود؛ آشنایی‌ای که به واقع چیزی غیر از دانستن انبوهی از نام‌ها و تاریخ‌ها به لطف حافظه‌ای قوی بود. اما استعداد و توانایی‌های فکری او هیچ‌گاه در قالب انبوهی از مقالات به منصه‌ی ظهور نرسید. کل نوشته‌های او عبارت‌اند از: تز دکترایش درباره‌ی مارکوزه، مقاله‌ای درباره‌ی جامعه‌شناسی موزیک توده در ایران و چند ده مقاله‌ی فلسفی و تفسیر ادبی و نقد کتاب در روزنامه‌های شرق و همشهری. وی دکترای جامعه‌شناسی را در دانشگاه اسکس انگلستان گرفت و در بهار 1385 در تنهایی مطلق در آپارتمانش درگذشت. مجموعه‌ی حاضر حاوی مقالاتی از وی، نیز گزارش مختصری از رساله‌ی دکترای وی، بازنویسی گفت‌وگوی کوتاهی با یزدی در سال‌های دور و چند یادداشت از دوستان یزدی است. عناوین مقالات وی عبارت‌اند از: جامعه‌شناسی موزیک توده در ایران؛ زیبایی‌شناسی در تئوری انتقادی آدرنو؛ گادامر و صدای متن؛ علمی شدن سیاست و تئوری انتقادی؛ فردگرایی زیباشناسانه‌ی گئورگ زیمل؛ هگل و نیچه: رنج و رقص روح؛ دیالکتیک مثبت و دیالکتیک منفی؛ شئ‌گونگی در زبان؛ آسمان: توهم یا انقلاب؛ تصویر جان رالز از مدینه‌ی فاضله؛ تجربه‌ی شهر در اندیشه‌ی والتر بنیامین؛ ماکس وبر و بنیان‌های عقلانیت؛ و مفهوم طبیعت در مکتب فرانکفورت.
وزن
213
تعداد صفحات
142
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1386
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0