موهبت نارساخوانی: چرا بعضی از سرآمدترین افراد، توانایی خواندن ندارند و چگونه می‌توانند یاد بگیرند؟

توضیحات محصول

نارساخوانی، ناشی از یک استعداد ادراکی است. در بیش‌تر موقعیت‌ها، استعداد تبدیل به یک آمادگی می‌شود که شخصی رخ دادن آن را درک نمی‌کند، زیرا به کارگیری استعداد در فرایند تفکر طوری ترکیب می‌شود، و از زمانی شروع می‌شود که به اندازه‌ی تنفس کردن طبیعی به نظر می‌رسد. "بر این اساس، نویسنده از کارکرد ذهنی که موجب نارساخوانی می‌شود، با عنوان "موهبت" یاد می‌کند که در واقعی‌ترین معنای کلمه: یک توانایی فردی، یک استعداد و آن چیز خاصی است که سبب پیشرفت فرد می‌شود. وی خاطرنشان می‌کند که همه‌ی افراد نارسا‌خوان، آن موهبت‌ها را به طور کامل در خود رشد نمی‌دهند، ولی در داشتن عملکرد ذهنی معینی با هم وجه اشتراک دارند. او توانایی‌های بنیادی مشترک بین افراد نارساخوان را در این موارد عنوان می‌کند: 1- آن‌ها می‌توانند توانایی مغز خود را برای تغییر دادن و آفریدن ادراکات مورد استفاده قرار دهند (توانایی اصلی). 2- آن‌ها به خوبی از محیط پیرامون آگاه هستند. 3- کنجکاوی آن‌ها بیش‌تر از حد متوسط است. 1- آن‌ها به جای کلمه‌ها، بیش‌تر در قالب تصاویر فکر می‌کنند. 5- آن‌ها بیش‌تر، شهودی و دارای حس دریافت بالایی هستند. 6- تفکر و ادراک آن‌ها چندبعدی است (از تمام حس‌ها استفاده می‌کنند) 7- آن‌ها می‌توانند اندیشه‌ها را مانند واقعیت تجربه کنند. 8- آن‌ها دارای تصورات و تخیلات واضحی هستند. نویسنده بر پایه‌ی توانایی‌های یاد شده و بر اساس "چهار کلید رمزگشایی دیویس" سعی در کشف و شناخت نارساخوانی دارد و از این رو مشکلات نارساخوانی، و بهره‌گیری صحیح از توانایی‌های این دسته از افراد (به ویژه کودکان) را با تمرینات و راه‌کارهای عملی تشریح می‌کند که از آن جمله است: تصویرسازی ذهنی و یادگیری چند حسی.‌