عشق در ادیان و ملل و عرفان اسلامی در ایران

توضیحات محصول

مردم از دیرباز با معنی و مفهوم عشق و محبت آشنا بوده‌اند و در هرجامعه و هر فرقه‌ای، تعریفی از آن عرضه کرده‌اند. عشق یکی از صفات الهی بوده و در دین‌های مختلف الهی و در مکتب‌های متفاوتی از آن سخن رفته است. نویسنده در این کتاب ابتدا تعریف محبت و عشق را بیان کرده و معنی و مفهوم آن را در کتاب‌های مقدس، رساله‌های قدیسین، آیین زرتشت و در قرآن و متن‌های اسلامی بررسی می‌کند. سپس نشانه‌ها، انواع و مرحله‌های آن را بازگو می‌کند. وی در ادامه به بحث عشق در عرفان و تصوف می‌پردازد. عشق از دیدگاه صوفیه با عشق‌های دیگر فرق بسیار دارد. نتیجه‌ی عقیده‌ی عارف در موضوع حجت و عشق این است که عشق غریزه‌ی الهی و الهام آسمانی است که به مدد آن انسان می‌تواند خود را بشناسد و به سرنوشت خود واقف شود. عشقی که عارفان از آن سخن می‌گویند موضوعی است که حقیقتش مرموز و شرح آن ناممکن است و جز به وسیله‌ی عشق نمی‌توان آن را تعریف کرد. در نظر عارفان، عشق مراتب و مراحل بسیاری دارد که عارف باید به حد غایت آن دست یابد. این مراحل عبارت‌اند از: مقام عبودیت و بندگی، ولایت، مراقبت، خوف، رجا، وجد، تعیین، قرب، مکاشفه، مشاهده، حجت و شوق و مرتبه‌ی اعلای عشق که مقصد آن روح است. نویسنده در این کتاب این مرحله‌ها، و موضوع جدال عشق و عقل و در نهایت اتحاد عاشق و معشوق را بررسی می‌کند.