میرزا سید علی محمد شیرازی به موجب دعاوی خویش در بین پیروانش، مهدی موعود (عج)، امام زمان و مظهر الهی نامیده شد. او فرقه‌ی بابیه را به وجود آورد که بعدها به دو گروه ازلی و بهائیه تقسیم شد. بهائیان، میرزا حسین‌علی نوری معروف به بهاءالله را همان موعودی می‌دانند که سید علی محمد باب، ظهورش را بشارت داده بود. تعلیمات میرزا حسین‌علی، مخصوصا توسط پسرش عباس افندی معروف به عبدالبهاء منتشر شده‌اند این نوشته‌ها ترکیبی است از عرفان اسلامی و برخی نتایج حکمت و معرفت اروپای قرن نوزدهم. بهائیان درباره‌ی خدا، پیامبر و امام عقاید خاص خویش را دارند. کتاب حاضر مشتمل است بر خاطرات مسیحالله رحمانی، رئیس سابق بهائیان بشرویه، از اولین مناطقی که بهائیه را پذیرفتند. مسیحالله رحمانی با مطالعه‌ی آثار علمی، اسلامی و نیز بهایی و مقایسه‌ی آن‌ها و گفت‌وگو با سران اسلامی و بهایی به پوچ بودن بهائیت و اصالت و خاتم بودن اسلام پی برد و مسلمان شد. او در خاطراتش از علت بازگشت از دین بهائیت و گفت‌وگو با سران اسلامی و بهایی سخن گفته است.
وزن
276
تعداد صفحات
184
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1386
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
![راه راست: چرا از بهائیت برگشتم: خاطرات مسیحالله رحمانی [یار مهربان عبدالبهاء] رئیس سابق...](/media/mediaDirectory/imageDirectory/2025-11/c78a5dbe-ec9f-4156-9980-2445928e3008.jpg)
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0