این کتاب، به شیوه‌ی داستانی، دربرگیرنده‌ی خاطراتی است از "ابوعلی‌سینا" که از زبان "ابوعبید جوزجانی" یکی از شاگردان وی بازگو شده است. گفتنی است، ابن سینا، دانشمند، فیلسوف، طبیب، ریاضیدان، و منجم ایرانی در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری است. وی در شرق به عنوان فیلسوف و در غرب به عنوان طبیب شهرت داشته است. فلسفه‌ی او، فلسفه‌ی مشائی متاثر از فلسفه‌ی نوافلاطونی و دین اسلام است. وی کوشیده، فلسفه را با دین اسلام توفیق دهد. او، اولین کسی است در اسلام که کتب جامع و منظمی در فلسفه نوشته و کتاب شفای او در حکم یک دایره‌المعارف فلسفی است. از سایر آثار فلسفی او می‌توان نجات، اشارات، دانش‌نامه‌ی علائی، قراضه‌ی طبعیات، مبدا و معاد، و داستان حی ابن یقظان را نام برد. افزون بر این، او، اولین دانشمندی است در ایران که پس از اسلام درباره‌ی تعلیم و تربیت اظهار نظر کرده است. نظریات تربیتی وی در سه کتاب از تالیفات عربی او آمده است. وی پنج اصل را به خصوص در تعلیم و تربیت مهم می‌داند: ایمان، اخلاق خوب، تندرستی، سواد، و هنر و پیشه.
مترجم
عبدالرضاهوشنگ مهدوی
وزن
876
تعداد صفحات
584
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1385
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0