هرچه فریاد کشیدی، کسی به آسمان نگاهی ندوخت. دلت سوخته برایشان. میدانستی اگر انسان اهل آسمان نباشد، انسان نیست؛ اما آنها به زمین انس گرفته بودند و خط پایان آرزوهایشان بوی خاک میداد. گمانم این است که تو یقین کردی باید صحنهای تماشایی در افق آسمان باشد تا اینها چشم از زمین بردارند گیرند و بر آسمان خیره شوند. نکند از همین رو بود که عزم کردی از کربلا تا شام، بالای نیزه خانه کنی تا شاید کسی چشمی به آسمان بدوزد و دلش در هوای پرواز بسوزد؟ حسین جان! کاش همه میدانستیم که تو بهای آسمانی شدن ما شدی تا این قدر چشممان به زمین دوخته نباشد. من هنوز تماشاگر سر بر نیزه نشسته تو هستم و چشم از آسمان نبستهام.
زبان
فارسی
وزن
144
کد دیوی
8fa8.862
مکان انتشار
قم - قم
تعداد صفحه
96
زمان انتشار
1400
شابک
9786008031666
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0