مقدمات پیدایش سبک اصفهانی از اواخر قرن هشتم شروع شد و تا اواسط قرن دوازدهم ادامه پیدا کرد. این سبک از لحاظ اشتمال بر معانی دقیق و مضامین تازه و استعارات و کنایه‌های غریب و الفاظ و ترکیبات مخصوص، از سبک‌های ادوار قبل متمایز است و به طور کلی این دوره را می‌توان دوره‌ی مضمون‌سازی و معماگویی نامید. یکی از ارزش‌های سبک اصفهانی این است که این شیوه وقتی آغاز شد که غالب شاعران، ممدوحی برای ستایش نداشته و برای دل خویش و یا پسند مردم شعر می‌گفتند. مختصات عمده‌ی سبک اصفهانی عبارت است از: نزدیکی زبان شعر به زبان محاوره، بهره‌گیری از تمثیل، نکته‌سنجی و مضمون آفرینی، پیچیدگی و ابهام، رعایت ایجاز، آرایش‌های لفظی و معنوی، مبالغه، و به کار بردن صنعت اسلوب معادله. از جمله شعرایی که به این سبک، شعر سروده‌اند عبارت‌اند از: امیرخسرو دهلوی، عرفی شیرازی، محتشم کاشانی، صائب تبریزی، بیدل دهلوی و هاتف اصفهانی که کتاب حاضر به زندگی‌نامه‌ی شاعران یاد شده به اجمال و بررسی ویژگی‌های سبک هندی در شعر آن‌ها اختصاص یافته است.
وزن
192
تعداد صفحات
128
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1386
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0