علامه «سیدحیدر آملی(ره)» از عرفای بزرگ قرن هشتم هـ.ش. است. وی معتقد است، ضمیر مایة عرفان را عزم جزم، تصمیم قاطع اجتناب از تعلقات غیرخدا تشکیل می‌دهد. ایشان با برهانی کردن عرفان در برابر فلاسفه از یک سو و ولایی کردن عرفان در برابر عرفا از سوی دیگر، در دو شرایط زمانی متفاوت، تاریخ فلسفه و عرفان اسلامی را وارد مرحله جدیدی کرده است که نمود اصلی آن در عصر فلسفة اسلامی، یعنی عصر صفویان بوده است. آملی در زمینة جامعیت اندیشة عرفانی بر مبنای ولایت، توانست اندیشة محیی‌الدین(ره) را در اندیشة خود ادغام کند و با طرح پیوند شریعت و طریقت، سازگاری عمیق این دو را به اثبات برساند. او در این رهگذر به نقد دیدگاه‌های صوفی‌نماها می‌پردازد و مرز شیعه و عارف واقعی را از اعمال و شبهات آنها که بعضاً اعتراض جماعت شریعت را در پی داشته است، به نحو محسوس جدا می‌کند. در کتاب حاضر نخست، به بحث دربارة احوال و آثار علامه سیدحیدر آملی پرداخته شده است. سپس، موضوع نبوت، رسالت و ولایت در آثار او مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان کتاب نیز به جمع‌بندی نظرات محققان، عرفا و تلخیص دیدگاه ایشان به عنوان نتیجة نهایی بحث پرداخته شده است.
وزن
474
تعداد صفحات
316
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1389
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0