علم غیب

توضیحات محصول

غیب چیزی را گویند که نتوان با حواس ظاهر مثل دیدن، شنیدن یا دیگر حواس آن را ادراک نمود. وجود خداوند، غایب از حواس ظاهری و قیامت و امور اخروی غایب از انظار ما است؛ حتی امام زمان (عج) که باید پیش‌روی ما و رهنمای ما باشد از نظرها غایب است. از این رو مشخص می‌شود که چه مقام ارجمندی دارد آن کسی که در این زمان دارای ایمان کامل است؛ ایمانی که از روی تحقیق باشد نه از روی تقلید. ابوالعالیه در این باره می‌گوید: ایمان به غیب، آن باشد که ایمان آورد به خدای تعالی، فرشتگان او، کتاب‌های او، پیامبران او، قیامت، بهشت، دوزخ، ثواب، عقاب، بعث و نشور که این همه غیب است. و در اثر ایمان به غیب صفات نیکویی چون انفاق و بخشش در انسان بارور می‌گردد و احساس برادری را در بین انسان‌ها زنده می‌سازد. در کتاب اثنی‌عشری انواع غیب بر دو قسم معرفی شده است. نخست غیب مطلق، علمی که خاصۀ ذات الهی است و هیچ‌کس از آن اطلاعی ندارد و دیگری غیب مقید مانند امور گذشته و آینده که انبیا و اولیای الهی (ع) همگی با وحی و الهام از آن اطلاع می‌یابند. بر این اساس با دقت در آیات مختلف قرآن به خوبی روشن می‌شود که دو دسته آیه در زمینۀ علم غیب وجود دارد، نخست آیاتی که علم غیب را مخصوص خداوند معرفی کرده و از غیر او نفی نموده است و دیگر آیاتی که به درستی نشان می‌دهد که اولیای الهی نیز به طور احتمالی از غیب آگاهی داشته و از آن خبر می‌دادند. نگارنده در کتاب حاضر کوشیده با استناد به آیات و بهره‌گیری از کتب تفسیری به بررسی موضوع غیب‌گویی در اسلام پرداخته و موضوعاتی هم‌چون مفهوم علم غیب، اخبار غیبی، و ایمان به غیب را مطرح ساخته است.