در تاریخ دیرپای ایران، نظام قضایی و آیین دادرسی به عنوان یک ضرورت و لازمة حیات جمعی، حضور و کارکرد مستمر خود را در بستر تاریخ و تغییرات حکومتی را در دوران باستانی و اسلامی، همراه با فراز و نشیب‌هایی حفظ کرده است. در این میان در عهد حکومت افشاریه، نادرشاه عالی‌ترین مرجع قدرت و قانون به شمار می‌رفت. در زمان او کلانترهای شهرها به عنوان مقامات مطرح کشوری در اجرای فرمان‌های حکومتی نادر مطیع و کوشا بودند و داروغه‌ها به عنوان ماموران حکومتی در حل اختلافات و مرافعات مالی و جنایی کوچک وارد عمل می‌شدند. نظام قضایی ایران در دورة زندیه نیز با حضور کریم‌خان زند، دست‌خوش تغییراتی شد، تا آن که در دورة قاجار مطرح شد، وکیل الرعایا به عنوان معتمد محل، در جهت دفاع از توده‌های مردم، تحولی دیگر را در نظام قضایی ایران ایجاد کرد. در این دوره حضور مجتهدان در حل و فصل اختلاف حکومت و مردم چشم‌گیر بوده است. در میان شاهان قاجار، ناصرالدین شاه علاقه بیش‌تری به دادخواهی از مردم نشان می‌داد. شاید بتوان مهم‌ترین تحول این دوره را در تاسیس عدالت‌خانه در زمان مظفرالدین شاه ذکر کرد، این دوره هم‌زمان با آغاز انقلاب مشروطیت بود، به یقین ظهور مشروطیت تحولات جدیدتری را در آیین دادرسی ایران ایجاد کرده است. در کتاب حاضر، نظام قضایی و آیین دادرسی ایران در گذر تاریخ و در محدودة زمانی سال‌های 1148 تا 1324 هـ . ق مشتمل بر دوره‌های حاکمیت افشاریه، زندیه و قاجاریه، تا آغاز انقلاب مشروطه مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی محاکم عرف، محاکم شرع و آیین دادرسی و مجازات‌ها مد نظر قرار گرفته است.
وزن
753
تعداد صفحات
502
محل انتشار
کرمان - کرمان
سال انتشار
1388
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0