خانواده، کار، جنسیت

توضیحات محصول

در کتاب خاطرنشان شده است: "کار و خانواده، دو نهاد مهم اجتماعی برای فرد و جامعه‌اند و به گونه‌ای که حفظ نظم و ثبات اجتماعی و سلامت عمومی فرد، با عملکرد موزون و کارآمد این دو نهاد مرتبط است. این امر در جامعه‌ی نو که تا حدودی امکان گسترش نظام نقش‌های اجتماعی برای هریک از اعضای جامعه فراهم است و الزامات ساختار اجتماعی و علایق رشد شخصی، بهره‌مندی از مزایا و فواید انباشت نقش می‌باشد. واقعیتی اجتناب‌ناپذیر محسوب می‌شود. بر این اساس نگارنده در این کتاب درصدد است ضمن بررسی رویکردها و الگوهای نظری، با استناد به نتایج یک پژوهش کاربردی شرایط و زمینه‌های متضمن تعادل و توازن حیات شغلی و زندگی خانوادگی افراد در جامعه‌ی امروز ایران به تفصیل تبیین کند و در هر مورد توصیه‌ها و راه‌کارهای اجرایی مطرح نماید. براین اساس اثر حاضر در جست و جوی شناخت و حل معضلات زنان و مردانی است که در تلاش برای ترکیب نقش‌ها و تثبیت هویت خود به کار و خانواده اهمیت می‌دهند. در فصل‌های آغازین کتاب مباحث نظری از دو زاویه‌ی متفاوت مطرح شده است. بخش اول رویکرد کمیابی نقش با تاکید بر نظریه فشار نقش ویلیام گود و نظریه‌ی مجموعه نقش مرتون. و بخش دوم نظریه‌ی انباشتگی نقش با تاکید بر نظریه‌ی سام پیامبر و نظریه‌ی توازن نقش مارکز. در ادامه الگوهای متقابل کار ـ غیرکار مطرح شود و دیدگاه‌ها و نتایج بررسی‌های محققانی نظیر گربن هاوس و بیوتل، دوکسبری و هینگنز، فران راسل و کوپر، کوک وروسوگانک و تلپا و دیگران مرور شده است در فصل پایانی نیز یافته‌ها و نتایج پژوهش و راه‌‌کارهای بیان شده است. به تصریح کتاب: براساس بررسی نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها و مدل تحلیلی برخی نتایج اخذ شده عبارت‌اند از: 1- یافته‌ها نشان می‌دهند علی‌رغم آن که انتظارات نقش کاری با تعارض کار ـ خانواده و ابعاد آن در بین زنان هیچ رابطه‌ای را نشان نمی‌دهد اما بیشترین تاثیر را بر تعارض کار ـ خانواده مردان داشته و در ارتباط با هریک از ابعاد تعارض جزء متغیرهای تاثیرگذار است. 2- برای تعارض کار خانواده زنان و هریک از دو بعد آن، عاملی که بیشترین تاثیر را بر کاهش تعارض دارد عامل حمایت اجتماعی از خانواده است. در حالی که این متغیر نه فقط بر تعارض کلی مردان و تعارض خانواده با کار آن کمترین تاثیر را داده بلکه اصولا با تعارض کار با خانواده‌ی آن‌ها رابطه‌ی معنی‌داری ندارد.این امر بدان معنی است که برای کاهش تعارض زنان باید بر عامل حمایت اجتماعی از خانواده متمرکز بود، در حالی که می‌بایست برای کاهش تعارض مردان به این عامل کمتر توجه نمود درمقابل بر تعارض کار با خانواده مردان بیشترین متغیر تاثیرگذار حمایت اجتماعی از کار است. این متغیر بر بعد دیگر تعارض مردان و نیز تعارض کار ـ خانواده آنان به ترتیب پس از انتظارات نقش خانوادگی و کاری بیشترین تاثیر را دارد. 3- کنترل کار با تعارض خانواده با کار مردان و زنان هیچ‌یک رابطه‌ی معنی‌داری ندارد اما هم بر تعارض کلی و هم دو بعد دیگر تعارض در هر گروه تاثیرگذار است با این تفاوت که گروه زنان این متغیر کم‌ترین تاثیر را دارد اما در بین مردان و در رابطه با تعارض کار با خانواده پس از متغیرحمایت اجتماعی از کار و تعارض کلی پس از انتظارات کاری و حمایت اجتماعی از کار بیش‌ترین تاثیر را دارد. 4- درگیری خانوادگی نه با تعارض کار خانواده و به ابعاد آن در هیچ‌یک از دو گروه زنان و مردان رابطه‌ی معنی‌داری ندارد، بنابراین و به طور کلی می‌توان از استناد به این عامل برای کاهش تعارض صرف‌نظر کرد.