پژوهشی در مفاد حدیث ثقلین در مورد اثبات مرجعیت علمی قرآن و اهلبیت(ع) در استناد به آنها برای مسایل مختلف فقهی و اعتقادی است. در این نوشتار با توجه به همراه بودن و منطبق بودن معارف مندرج در قرآن و روایات معصومین(ع)، به تبیین دیدگاههای شیعه و اهلسنت در مورد میزان اعتبار کتاب و سنت در استخراج مسایل شرعی و انواع معارف دینی از آنها پرداخته شده است. نگارنده نخست به اثبات صحت و تواتر حدیث ثقلین از منظر شیعه و اهلسنت و نقل آن در منابع روایی فریقین پرداخته و نقدهای ارایه شده از لحاظ نقص سند این حدیث را پاسخ گفته و پس از آن با توجه به مفاد این حدیث شریف به اثبات حجیت سخنان اهلبیت همانند آیات قرآن کریم و عدم فرق میان آن دو پرداخته است. وی در همین راستا به الزام رجوع به اهلبیت در مسایل مختلف دینی به عنوان یک منبع و مرجع مهم دینی برای انواع معارف اسلامی اشاره کرده و حدیث ثقلین را سندی محکم در زمینه ارتباط و پیوند عمیق قرآن و عترت معرفی نموده است.
زبان
عربی
وزن
804
کد دیوی
297.218
مکان انتشار
قم - قم
تعداد صفحه
536
زمان انتشار
1392
شابک
9786009385935
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0