در سروده‌های شاملو چیزی وجود دارد که در دیگر شاعران نوپرداز کم‌تر یافت می‌شود و این همان "آن" غیرقابل بیان شعر اوست که از وی چهره‌ای ممتاز در میان شاعران هم‌سبک وی ساخته و جذابیتی خاص به او بخشیده است. حقیقت این است که شاملو همانند شاعرانی نظیر خیام، اقبال، نیما و مولوی بیش‌تر اندیشه‌پرداز است تا شاعر به معنای متداول. زیرا سروده‌های وی به خلاف تعریفی که خود از شعر دارد و آن را کلامی می‌داند که بدون استعانت منطق بر عاطفه تاثیر می‌گذارد، کلامی است که عقل را فقط با استعانت از منطق، بیش از قلب به خود مشغول می‌دارد و بر آن تاثیر می‌گذارد. در کتاب حاضر، شاملو، از چنین منظری نگریسته شده است؛ چشم‌اندازی که در حوزۀ مابعدالطبیعی جای دارد و بخش قابل ملاحظه‌ای از سروده‌های شاملو را تشکیل می‌دهد، چنان که اگر کلمات و مفاهیم مرتبط با مابعدالطبیعه و به طور کلی عالم معنا را از اشعارش حذف کنیم، دیگر چیزی قابل توجه به جای نخواهد ماند. در این نوشتار بی آن که شاملو از این حیث در دایرۀ اثبات یا نفی قرار گیرد، سعی شده گرایش ذهن ناخودآگاه وی به این مفاهیم بررسی گردد. بخش دوم کتاب به گفت‌وگو با نصرت رحمانی ـ دیگر چهرۀ صاحب نام در شعر معاصر ـ در خصوص شاملو، شاعران نوپرداز، شعر معاصر فارسی و... اختصاص یافته است. این مصاحبه در سال 1356 در چند نوبت برای رادیو انجام گرفته است.
وزن
468
تعداد صفحات
312
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1387
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0