ایل اصانلو و مشروطیت

توضیحات محصول

در ۱۴ مردادماه سال ۱۲۸۵ ه.ش مظفرالدین شاه قاجار بر اثر فشار مردم، فرمان مشروطیت را امضا کرد ولی پس از مدت کوتاهی درگذشت و محمدعلی شاه به سلطنت رسید. محمدعلی شاه از ابتدای حکومت خود با مشروطیت به سرسختی مخالفت می‌کرد. پس از واقعه انفجار در مسیر حرکت محمدعلی شاه به دوشان‌تپه، در ۲۳ جمادی‌الاول سال ۱۳۲۶ ه.ق به دستور محمدعلی شاه، قزاقان به ریاست «بالکونیک لیاخوف روسی»، مجلس را محاصره و به توپ بستند. پس از سرکوب مشروطه‌خواهان در تهران، محمدعلی شاه انجمن‌های ایالتی و ولایتی را در سراسر کشور تعطیل کرد. درنتیجه اقدامات محمدعلی شاه بر علیه مشروطه‌خواهان، آن‌ها در شهرهای مختلف نظير تبریز، اصفهان، رشت و تنکابن بر علیه شاه، قیام نمودند. محمدعلی شاه که مقاومت مردم را دید، اجبارا در تاریخ ۱۴ ربیع‌الاول سال ۱۳۲۷ ه.ق اعلان مشروطیت نمود ولی در انجام انتخابات مجلس مسامحه می‌کرد. مجاهدین گیلان که دیدند شاه به تعهدات خود عمل نکرد به ریاست «سپهدار اعظم» به طرف تهران حرکت نمودند و پس از تصرف قزوین به سمت تهران حرکت کردند. سردار «اسعد بختیاری» هم با مجاهدان بختیاری به طرف تهران حرکت کرد. سپهدار اعظم و سردار اسعد در شب ۲۴ جمادی‌الثانی سال ۱۳۲۷ ق، به تهران وارد شدند و اکثر شهر را به تصرف درآوردند. در روز جمعه ۲۷ جمادی‌الثانی، محمدعلی شاه چون نتوانست در مقابل آزادی‌خواهان مقاومت نماید، با جمعی از طرفداران خود به سفارت روس پناهنده شد و از آنجا به روسیه فرار کرد. در این زمان ایل «اصانلو» به دلیل اختلافات داخلی به دو گروه تقسیم شده بودند. عده‌ای به سرکردگی «رشیدالسلطان» (فرزند سیف‌اله خان) به حمایت از محمدعلی شاه و عده دیگری به فرماندهی «آقارضاخان اصانلو» به حمایت از مشروطه‌خواهان برخاستند. در این کتاب تاریخچه ایل اصانلو و نقش و تأثیرگذاری آنان در جریان مشروطیت، بررسی شده است.