«خیال‌پردازی» ایرانی آکنده از تصاویر غریب معلق در فضاست. این تصاویر معلق با قالیچه‌های پرنده، غول‌های چراغ جادو و ساحران بیابانگرد کامل می‌شود. قرن‌ها پیش از آن که «فرانتس کافکا» راوی خود را سوار بر سطل خالی به جست‌وجوی زغال بفرستد و سطل به مرکبی بال‌دار تبدیل شود، خیال‌پردازی ایرانی با خلق تصاویر معلق در قالب عجایبنامهها به چنان ثباتی رسیده که به مدت پنج قرن به تجربة قاطع نویسندگان ایرانی بدل و سنت ویژه‌ای متولد شد که به عجایب‌نویسی معروف گشت. پژوهش حاضر حول متون کلاسیک بر مبنای تئوری فانتزی و رویکرد شکل شناسانه در خصوص عجایب نامه‌ها در دو بخش تدوین شده است. بخش نخست به بررسی «دوره شناسی» و «شکل شناسی» عجایب نامه‌ها از منظر «فانتاستیک» اختصاص دارد؛ ضمن آن‌که در این بخش، پیش متن‌های عجایب نامه‌ها نیز معرفی شده است. سپس مطالب کتاب در راستایی پیش می‌رود که از مباحث تئوریک خارج و مخاطب در مواجهه رودرو با عجایب نامه‌ها قرار می‌گیرد. در این بخش، متن عجایب نامه‌های متعلق به قرن هفتم هجری با اصل قرار دادن نسخه خطی از آن، بازنویسی و تصحیح شده است.
وزن
192
تعداد صفحات
128
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1388
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0