این اثر شرح وقایع عصر "غیاث‌الدین فیروزشاه تغلق" (709 ـ 780) از پادشاهان هند است که مؤلف آن را از جلوس سلطان غیاث‌الدین آغاز کرده و تا پایان سال ششم از جلوس وی نوشته است. بدین سان، از احوال سلطان فیروز شاه در دیباچه‌ی ذکر سلطان یکصد و یک مقدمه اختیار کرده و از جلوس تا ششم سال، یازده مقدمه نوشته است. شمس عفیف آن نود مقدمه‌ی باقی مانده را بر پنج قسم و هر قسم را بر هجده مقاله تقسیم نموده و تاریخ خود را در سال 801 هـ . ق به پایان رسانیده است. یادآور می‌شود: حضور وی در دربار فیروزشاهی به وی این امکان را داده که با بزرگان قوم و رجال دولت در حشر و نشر باشد و اطلاعات تاریخی را از آنان کسب کند و به همین مناسبت از اشخاصی که از حوادث روز و یا وقایع تاریخی گذشته آگاهی داشته‌اند در جای جای کتاب با ذکر عباراتی چون "راویان شریف بر این مورخ ضعیف"، "چنین گویند گویندگان صادق و اخبارکنندگان مدقق" و "از زبان والد بزرگوار خود شنید"، به درستی مطالب خود صحه می‌گذارد. عفیف موفقیت‌های فیروزشاه را به اراده‌ی خداوند نسبت می‌دهد. با مطالعه‌ی این اثر می‌توان به وضع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی عصر فیروزشاه پی برد. در این اثر البته اشاره به گرانی، قحطی، گرسنگی، و برهنگی کوتاه و گذراست اما می‌تواند در بررسی مسائل اجتماعی آن دوران مورد توجه قرار گیرد.
وزن
810
تعداد صفحات
540
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1385
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0