حکومت پهلوی یکی از کم‌دوام‌ترین سلسله‌های تاریخ ایران است. این پادشاهی که به وسیلۀ رضاخان میرپنج و بنا به صلاحدید استعمار پیر در ایران شکل گرفت، از نظر مفاسدی که حاکمانش به آن مبتلا بودند، هم‌چون مدت بقایش، در بین حکومت‌های ایرانی بی‌مانند بود. هر دو پادشاه سلسلۀ پهلوی به هیچ‌یک از اصول و ارزش‌های انسانی و اخلاقی پایبندی نداشتند. گرایش به مفاسد گوناگون که از زمان پهلوی اول آغاز شد، پس از استحکام پایه‌های قدرت پهلوی دوم، با کمک بیگانگان و نیز گسترش دیکتاتوری داخلی به اوج خود رسید. خانوادۀ سلطنتی و دربار، مبدع و مروج انواع و اقسام مفاسد در حوزه‌های گوناگون بودند. فساد رایج در دربار به مرور به سایر ارکان حکومت سرایت کرد، کم‌کم در انتظار نمایان شد و مردم ایران را با چهرۀ واقعی و نیز اعمال شیطانی حاکمان خود آشنا ساخت. در این نوشتار تلاش شده است، با بهره‌گیری از کتاب‌های خاطرات درباریان و اسناد و مدارک به دست آمده از دوران پهلوی دوم، مفاسد این دوره بررسی شود. گوشه‌هایی از مصادیق فساد اعضای خانوادۀ سلطنتی و نزدیکانشان، موضوع بررسی این کتاب است که در سه بخش مفاسد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تبیین شده است. فساد سیاسی رژیم پهلوی شامل استبداد داخلی و وابستگی خارجی بود. مفاسد اقتصادی نیز شامل رشوه‌خواری، رانت‌خواری، اختلاس اموال عمومی و خروج ثروت‌های ملی توسط شاه و اطرافیانش و... می‌شده است. مفاسد فرهنگی رژیم پهلوی نیز مواردی چون ابتلای اعضای خانواده سلطنتی به امور غیراخلاقی و جنسی، غلبۀ فرهنگ غیراخلاقی و بی‌بندوباری غربی بر تمامی بخش‌های هنری کشور اعم از سینما، تئاتر، تلویزیون و... را دربرمی‌گرفت.
وزن
537
تعداد صفحات
358
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1387
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0