معماری پسماندها

توضیحات محصول

شمارگان سوم از مجموعه حاضر به معرفی آثار منتخب "فرانک او.گهری" ـ از معماران برجسته‌ی معاصر ـ اختصاص دارد. در کتاب آمده است: "فرانک او. گهری، استودیوی کارآمد معماری خود را در سال 1962 تأسیس کرد، اما شانزده سال پس از آن، برای تجربه‌ی امری نو و متهورانه، به گونه‌ای پیش‌بینی نشده، از حرفه‌ی روزانه‌ی خود دست کشید. بازتاب تحقیق فشرده‌ی وی چنان بود که ارایه‌ی آن در نمایشگاه ویژه‌ی سال 1986، توجه بین‌المللی را جلب نمود. ده‌ها طرح احرایی انجام یافته در سواحل طرفین اقیانوس اطلس، همراه با تحسین فراوان اجتماعی، که آرزوی هر معمار است، از جمله اقدامات بعدی به شمار می‌آیند، و نمونه‌های بارز آن‌ها را می‌توان در طرح‌های مرکز آمریکایی در پاریس، موزه‌ی گوگن هایم در بیل‌بائو، و تالار دیسنی در لس‌آنجلس مشاهده نمود، که در ردیف آثار برجسته‌ی پایان سده‌ی بیستم جای دارند. گهری، در جمع نیروهای همراه و همکار، هنر مجسمه‌ای را سامان بخشید، و حسی از فضای گود و برجسته را بیدار ساخت، نوعی زیبایی که به توسعه‌ی گرداب‌وار اجتماعی توجه می‌دهد... نگرش تازه‌ی گهری، صرفا به احیای سیمای مجسمه‌ای و کشف پتانسیل‌های نهفته در آن محدود نمی‌گردد که در تحقیقات و مشاهدات عمیق‌تر، به آفرینش بعدی جدید در زندگی اجتماعی انجامیده است. معمار، در مواجهه با مقاومت شرایط بیرونی، نخست، از خانه‌ی شخصی‌اش آغاز می‌نماید... در مباحث و کاربرد مصالح جدید، باب بهره‌مندی از پس‌ماندهای شهرهای صنعتی را می‌گشاید. در اشاعه‌ی فرهنگ نو، در حومه‌های شهری محروم نگاه داشته شده، موثرترین گام را برمی‌دارد. با ایجاد تصاویر جدید پلاستیکی، در راستای محو افسردگی از چهره‌ی محیط زیست، نهایتا، آثاری چون موزه‌ی گوگن هایم در بیل بائو را می‌آفریند... حرکت، در طرح‌های گهری، هم‌چون حرکت درآثار سبک‌های مدرن نقاشی و مجسمه‌سازی (کوبیسم، سوررئالیسم، اکسپرسیونیسم و فوتوریسم)، به مثابه‌ی بعد چهارم است".