داستان‌پردازی به دو شیوه صورت می‌گیرد. در نخستین شیوه که ریشه در قصه‌پردازی کهن دارد، نویسنده به عنوان دانای کل در سراسر داستان حضور دارد. در این شیوه خواننده نقش فعالی ندارد. در شیوه‌ی دوم، راوی یا نویسنده، نقشی کم‌رنگ در داستان دارد و گاه آن‌چنان در پشت بافت روایت پنهان می‌شود که خواننده در گستره‌ی متن داستان، آزادانه حرکت می‌کند و با کمک خیال و اندیشه، نشانه‌ها و کنایه‌ها، ارتباط موضوعی و مضمونی را می‌یابد و درباره‌اش قضاوت می‌کند و به کشفی می‌رسد که بافت روایت وقایع نشان داده است. شیوه‌ی دوم در داستان‌نویسی قرن بیستم متداول است. در این شیوه، خواننده ناگزیر است در بازآفرینی داستان، البته به کمک نشانه‌های متن مشارکت کند و خود به جان‌مایه‌ی اثر دست یابد. در این شیوه خواننده خود، مختار است که واقعیت آفریده شده‌ی داستان را ارزیابی کند و درباره‌اش بیندیشد. در این مجموعه به استثنای چند داستان که بافت و ساخت متعارف دارند، بقیه با شیوه و نگاهی نو نوشته شده‌اند: داستان‌هایی که اندیشه‌ای در بافت آن‌ها مطرح شده و راوی پاسخ را از خواننده خواسته است. در 19 داستان این مجموعه که به همراه نقد هریک از آن‌ها به چاپ رسیده، به درد فردی و اجتماعی و سیاسی انسان‌ها پرداخته شده است. این داستان‌ها عبارت است از: "افشین و بودلف/ محمد بن حسین بیهقی"، "نازنین نیستی/ شمس تبریزی"، "کباب غاز/ محمدعلی جمالزاده"، "حاجی‌مراد/ صادق هدایت"، "یه‌ره نچکا/ بزرگ علوی"، "یک شب بی‌خوابی/ صادق چوبک"، "ماهی و جفتش/ ابراهیم گلستان"، "خورشید خانم/ م. ا. به آذین"، "بچه‌ی مردم/ جلال آل‌احمد"، "درد فراموش شدن، درد جاودانه/ احمد محمود"، "چتر/ غلامحسین ساعدی"، "قریب الوقوع/ بهرام صادقی"، "عروسک چینی من/ هوشنگ گلشیری"، "قتل نفس/ جمال میرصادقی"، "باران/ اکبر مرادی"، "سوچ/ غزاله علیزاده"، "اشکفت بهمن/ جواد مجابی"، "دکان بابام/ علی اشرف درویشیان" و "تکنی کارجو/ هانیبال الخاص".
وزن
465
تعداد صفحات
310
محل انتشار
تهران - تهران
سال انتشار
1386
زبان
فارسی
هنوز نظری برای این محصول ثبت نشده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر، از طریق دکمه ثبت نظر اقدام نمایید.
متوسط امتیازها
0.0